حفیظه مهدیان در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، با اشاره به این که شخصیت مرحوم نادر طالب زاده همیشه برایم یادآور شخصیت شهید چمران است، اظهار داشت: البته این جنس انسان های بزرگ همه شبیه همدیگر هستند چه آن که اولاً جوششی درون خود دارند برای رسیدن به حقیقت و ثانیاً هم این که خروشی دارند برای رساندن این حقیقت به خلق.
وی افزود: این افراد در این مسیر چند قانون مهم برای خود دارند: اخلاص، تواضع، تلاش بی حد، صبر بی نظیر و از همه مهم تر بی اعتنایی به همه امکاناتی که می توانند در جبهه ی مقابل به آن دست یابند.
وی همچنین گفت: نادر طالب زاده با لیسانس ادبیات انگلیسی از دانشگاه راندولف میکن و فوق لیسانس کارگردانی سینما از دانشگاه کلمبیا و ظرفیت هنری که سال ۵۷ برایش در نیویورک وجود داشت و نیز رفت و آمد با هنرمندان برجسته نیویورک، می توانست مسیر ترقی هنری را بدون دردسرهایی که تاکنون از سر گذراند، طی کند، اما تصمیمی عجیب گرفت و به وطن بازگشت. خود، دلیل این تصمیم عجیب را شخصیت امام خمینی(ره) می داند، چرا که مجذوب شخصیت امام شد و این جذبه او را به ایران کشانید و سپس مجذوب انقلاب اسلامی کرد.
مدرس و پژوهشگر سواد رسانه ای ادامه داد: به عقیده بنده، طالب زاده ها، چمران ها، آوینی ها، بابایی ها و ... شبیه هم هستند، چه آن که دغدغه های تمدنی دارند و به برکه های کوچک جلوی پایشان قانع نیستند. متخصص و دانشمند هستند و از تخصص خود برای تحقق تمدن اسلامی و رویارویی با تمدن منحط غرب، استفاده خستگی ناپذیر می کنند.
مهدیان تأکید کرد: از خصوصیات برجسته مرحوم طالب زاده، «شبکه کردن نیروها» است. به عنوان مثال یکی از فعالیت های پربرکت و البته حساسیت زای ایشان این بود که دوستان انقلاب اسلامی را در غرب پیدا می کرد و آنها را به جامعه ایرانی معرفی می کرد و صدای تمدنیِ انقلاب را از طریق رسانه به گوش ملت های آزاده می رساند، چرا که معتقد بود ما در عین استکبارستیزی باید فرصتهایی را که در غرب وجود دارد ببینیم.
وی افزود: آن مرحوم در این نگاه تمدنی جای هر قطعه از پازل را به خوبی می شناخت و برای جایگذاری هر یک از قطعات، بی وقفه تلاش می کرد. هم درباره افغانستان برنامه می ساخت، هم درباره خانواده های ناراضی نظامیان امریکایی مستقر در عراق. بی پروا درباره اسراییل حرف می زد و از حساسیت دشمن در این حوزه نمی ترسید. از سوی دیگر به تهدیدهای داخلی توجه داشت. به گفته وحید جلیلی بحث محرومیتهای خرمشهر و آبادان و مشکلات کشاورزان در برنامههای آقای طالبزاده بیانشد و بسیاری از ایشان الگوبرداری کردند. و البته این یارانی که حیاتشان شبیه به هم است، پایانشان نیز همانند است و نادر طالب زاده نیز این گونه به جمع یاران شهیدش پیوست.